Om welke redenen hielden onze voorouders die kippen?

Voor de primitieve mens waren de hoenders van minder nut dan de gedomesticeerde wolf die hielp bij de jacht en bij de bewaking van de nederzetting.

Waarom werden dan wel kippen gehouden?

Een eerste eigenschap van de hoenders die bij de mens was opgevallen, was de vechtlust en de moed van de hanen. Hierdoor golden ze niet alleen als symbool voor de krijgers die ten strijde trokken, ze werden ook gebruikt voor het volksvermaak, voor het inrichten van hanengevechten.
Bij sommige volkeren werd de haan voorgesteld als symbool voor erotiek en vruchtbaarheid. Dit hoeft ons niet te verwonderen als we zien hoe een haan met zijn toom kippen omgaat.
Het was eveneens opgevallen dat het hanengekraai het begin van de dag aankondigde. Hierdoor werd de haan het symbool van licht en dageraad en werd hij beschouwd als een vaste zekere tijdmeter (Christus zei ook nog tot Petrus: Voor de haan zal kraaien, zult ge Mij driemaal verloochend hebben).
De Romeinen hielden ook orakelkippen, die gebruikt werden om de toekomst te voorspellen. Kippen dienden eveneens als offerdieren om de goden gunstig te stemmen. De verenkleur (gevolg van de domesticatie) speelde bij de keuze van de offerdieren een belangrijke rol. Vermoedelijk leerde men door deze offerdieren ook het kippenvlees eten.
Later werden ook kippen gehouden voor de eieren.

Verspreiding van de gedomesticeerde hoenders

De gekweekte hoenders verspreidden zich hoofdzakelijk vanuit Zuid-Oost Azie, hun streek van oorsprong, in de richting van het Middellandse zeegebied en verder over gans Zuid Europa. Van hieruit vonden ze de weg naar noordelijker gebieden van Europa. Wanneer dit alles gebeurde is niet met zekerheid vast te stellen, in elk geval begon de domesticatie reeds enkele duizenden jaren geleden (L. Gonnissen vermeldt dat uit archeologische vondsten vaststaat dat reeds 2000 j. voor Christus’ geboorte, hoenders als huisdieren gehouden werden).